متن کامل خبر :

یادداشتی از فاطمه حاجیان طرح تنفس جنگل که قراربود راهی برای احیا و حفظ جنگل های هیرکانی باشد آیا با تغییر نام و اصلاح می تواند چاره ای بر بحران محیط زیستی در این منطقه باشد؟ مدیریت پایدار چه اندازه قدرت دارد تا در مقابل از دست رفتن میلیون هکتاری هیرکانی از آن محافظت کند؟ جنگل های هیرکانی این میراث ملی و حتی میراث جهانی با قدمتی بیش از بیست پنج میلیون سال که در سال ۱۳۹۸ در فهرست میراث جهانی ثبت شده با شتابی مهیب رو به نابودیست. در پنجاه سال گذشته سطح جنگل های شمال کشور از ۳/۵میلیون هکتار به ۱/۷میلیون هکتار کاهش یافته است. از انقراض ببرهیرکانی در سال۱۳۳۲ تا نابودی جنگل های میلیون ساله چقدر زمان باقیست؟ سهم ما دراین اتفاق تلخ چقدر است؟ منطقه ای که با داشتن۲۹۶ گونه پرنده، ۹۸ نوع پستاندار و صدها گونه گیاهی نه تنها بخش مهمی از سرزمین ما؛ بلکه خانه ی جاندارانیست که در آن سکنی گزیدند. سیر تخریبی که بواسطه ی تصرف غیرقانونی ، چرای بی رویه، قاچاق چوب، حتی خاک و آتش سوزی اگر با همین سرعت ادامه یابد ۵۰ سال آینده اثری ازین حیات باشکوه باقی نمی ماند. طرح تنفس جنگل که نخستین بار در سال ۱۳۹۲ برای محافظت از جنگل های هیرکانی مطرح شد در طی این سال ها چقدر قدرت اجرایی داشته است؟بازنگری این طرح در سال های اخیر با عنوان مدیریت پایدار چقدر موفق بوده؟ طرح هایی که یکی پس از دیگری چاره ای برای این میراث طبیعی ندارند و یا تسکینی زودگذر بر زخم عمیق چند ساله ی این جنگل ها هستند. از آنجا که توانایی سازمان های مردم نهاد در احیای جنگل ها به قدری نیست که بتواند بخش زیادی از فرایند نابودی جنگل های هیرکانی راجلوگیری کند. باید امید داشت فعالان محیط زیست و مردم درخواست جدی تری برای اجرای طرح ها و ایجاد کارگروه های ویژه تر و اضطراری از طرف مجلس و دولت داشته باشند.